Noot van Joost over AI Co-Creatie:
Dit artikel is tot stand gekomen in dialoog met mijn co-creatieve AI-sparringpartner. Het begon met mijn persoonlijke reflecties van de week. De AI hielp bij het identificeren van een relevant thema, stelde gerichte vragen om de inzichten te verdiepen, en stelde vervolgens dit stuk op met behulp van mijn input en antwoorden.
Hoewel de AI de tekst structureerde en opstelde op basis van onze interactie, zijn de kernideeën, ervaringen en inzichten van mij. Ik heb het resultaat zorgvuldig bewerkt om ervoor te zorgen dat het nauwkeurig mijn stem, perspectief en intentie weerspiegelt, waardoor ruwe reflectie is omgezet in een deelbare 'praktijknotitie'.
Mijn doel blijft om een omgeving te bevorderen waarin we samen kunnen leren, waarin we nieuwsgierigheid omarmen naar deze nieuwe manieren van werken en de inzichten die ze kunnen helpen boven water te krijgen.
Gewenste moeilijkheid in het tijdperk van AI: hoe blijf je je brein optimaliseren?
In onze moderne wereld biedt kunstmatige intelligentie (AI) ons ongekend gemak. Van smartphones die ons leven plannen tot aanbevelingssystemen die ons vertellen wat we wellicht leuk vinden – het lijkt alsof alles eenvoudiger wordt. Maar wat betekent dit toenemende gemak voor ons brein en onze cognitieve vaardigheden?
Hoewel het verleidelijk is om elke taak aan AI over te laten, bestaat er een risico dat we daardoor onze cognitieve scherpte verliezen. Om dat te voorkomen, kunnen we het concept van gewenste moeilijkheid - of desirable difficulty - toepassen.
Wat zijn desirable difficulties?
Desirable difficulties zijn bewuste uitdagingen die het leerproces moeilijker maken, maar uiteindelijk leiden tot dieper en langduriger begrip. Denk aan momenten waarop je probeert je een naam te herinneren zonder het gebruik van Google. Zulke momenten stimuleren de neuroplasticiteit: het vermogen van onze hersenen om nieuwe verbindingen te leggen en zich aan te passen (Bjork, 1994). Door deze uitdagingen blijven onze cognitieve vaardigheden scherp en ontwikkelen we een robuuster geheugen.
De uitdaging van AI: cognitieve luiheid
Met de opkomst van AI rijst de vraag: worden we cognitief lui? AI neemt veel taken van ons over – van navigeren en plannen tot het herinneren van eenvoudige feiten. Dit kan ons afhankelijk maken en ons brein minder actief houden. Denk eens aan de laatste keer dat je ergens heen moest zonder navigatie. Het was een uitdaging, toch? Onderzoek wijst uit dat het voortdurend gebruik van AI ons ruimtelijk inzicht en probleemoplossend vermogen kan verzwakken (Barr, Pennycook, Stolz, & Fugelsang, 2015).
Maar laten we niet vergeten dat AI ook veel voordelen biedt. De sleutel ligt in de manier waarop we AI gebruiken.
AI goed gebruiken: zoek de juiste balans
AI kan ons ondersteunen in het creëren van desirable difficulties in plaats van ze geheel weg te nemen. Hier zijn enkele strategieën om AI positief te gebruiken:
- Gebruik AI als assistent, niet als oplossing: Laat AI routinetaken zoals agendabeheer en herinneringen afhandelen, maar neem zelf de tijd om complexe problemen en plannen aan te pakken.
- Gebruik AI-tools voor interleaving: Gebruik apps zoals Anki voor verspreid leren en zelftoetsing. Deze tools maken leren efficiënter, maar je blijft zelf actief betrokken (Butler & Roediger, 2007).
- Integreer leer- en denkspellen: Profiteer van AI-aangedreven hersentrainingsprogramma's die gericht zijn op het uitdagen van je cognitieve vaardigheden (Hardy et al., 2011).
- Navigeer met/zonder GPS: Gebruik je GPS om op de bestemming te komen, maar probeer daarna de route handmatig te herhalen om je ruimtelijk inzicht te verbeteren (Likovski, Reinders, Greenlee, & Wolbers, 2014).
- Gebruik educatieve AI-platforms: Platforms zoals Khan Academy en Coursera bieden op maat gemaakte leermogelijkheden die inspelen op je huidige kennisniveau en de moeilijkheidsgraad geleidelijk verhogen (Bransford, Brown, & Cocking, 2000).
Schrijven van dit artikel: een metafoor voor desirable difficulties
Het schrijven van dit artikel in samenwerking met een AI-assistent, in dit geval ChatGPT-4, is een uitstekend voorbeeld van desirable difficulties in actie. Door samen te werken met de AI-assistent, stelde ik vragen, verkende verschillende ideeën en herformuleerde concepten. Dit coöperatieve proces daagde me uit om dieper na te denken, informatie kritisch te evalueren en effectief te communiceren.
De AI bood ongekende mogelijkheden om mijn kennis over een onderwerp zowel te verbreden als te verdiepen. Binnen een uur had ik een eerste opzet van dit artikel, compleet met relevante studies – iets wat ik tijdens mijn studietijd (2010 - 2016) niet voor mogelijk had gehouden. Terwijl ChatGPT suggesties en aanvullingen gaf, bleef ik actief betrokken bij elke stap. Door deze werkwijze heb ik niet alleen mijn begrip van het onderwerp versterkt, maar ook mijn cognitieve vaardigheden ontwikkeld. Het leggen van verbanden en kritisch nadenken zijn vaardigheden die wellicht ook zouden ontstaan door een minder interactieve benadering, maar dan in mindere mate. Het gigantische aanbod aan kennis dat AI biedt, maakt dit proces buitengewoon effectief.
Omarm de uitdaging
Hoewel AI een waardevolle bondgenoot is in ons dagelijks leven, is het belangrijk bewust te kiezen welke taken we uitbesteden. Door actief op zoek te gaan naar desirable difficulties en AI op een strategische manier te gebruiken, kunnen we beide werelden verenigen: het gemak van technologie en de voordelen van een actief, lerend brein.
Met deze benadering blijf je niet alleen cognitief scherp, maar creëer je ook een gebalanceerde relatie met technologie, waarin je het maximale haalt uit zowel AI als je eigen brein.
Bronvermelding:
- Barr, N., Pennycook, G., Stolz, J. A., & Fugelsang, J. A. (2015). The brain in your pocket: Evidence that smartphones are used to supplant thinking. Computers in Human Behavior, 48, 473-480.
- Bjork, R. A. (1994). Memory and metamemory considerations in the training of human beings. In J. Metcalfe & A. P. Shimamura (Eds.), Metacognition: Knowing about Knowing (pp. 185-205). Cambridge, MA: MIT Press.
- Bransford, J. D., Brown, A. L., & Cocking, R. R. (Eds.). (2000). How people learn: Brain, mind, experience, and school. Washington, DC: National Academy Press.
- Butler, A. C., & Roediger III, H. L. (2007). Testing improves long-term retention in a simulated classroom setting. Educational Psychology Review, 19(3), 247-289.
- Carr, N. (2010). The Shallows: What the Internet is Doing to Our Brains. New York, NY: W.W. Norton & Company.
- Ericsson, K. A., Krampe, R. T., & Tesch-Römer, C. (1993). The role of deliberate practice in the acquisition of expert performance. Psychological Review, 100(3), 363-406.
- Hardy, J. L., Drescher, D., Sarkar, K., Scanlon, M., & Granot, D. (2011, July). Enhancing visual attention and working memory with a web-based cognitive training program. Paper presented at the Cognitive Science Society Annual Meeting, Boston, MA.
- Jaeggi, S. M., Buschkuehl, M., Jonides, J., & Shah, P. (2008). Improved fluid intelligence with training on working memory. Proceedings of the National Academy of Sciences, 105(19), 6829-6833.
- Kleim, J. A., & Jones, T. A. (2008). Principles of experience-dependent neural plasticity: Implications for rehabilitation after brain damage. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 51(1), S225-S239.
- Likovski, S., Reinders, N., Greenlee, M. W., & Wolbers, T. (2014). Navigation without GPS: Enhancing your wayfinding skills. Brain and Cognition, 88, 1-13.
- Roediger, H. L., & Butler, A. C. (2011). The critical role of retrieval practice in long-term retention. Trends in Cognitive Sciences, 15(1), 20-27.